Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν την πρώτη φορά επισκεπτόμενος την Κύπρο, παραβρέθηκα και παρακολούθησα τις εκδηλώσεις για την εισβολή των Τούρκων. Δεν θα ξεχάσω πολλά από τότε και κυρίως εκείνη την εικόνα όπου μαυροντυμένες γυναίκες στέκονταν ακίνητες, καμπουριασμένες από το πέρασμα του χρόνου επάνω στα ταλαιπωρημένα σώματά τους, να κρατούν σαν άγιο εικόνισμα τη φωτογραφία του αγνοούμενου γιού αδελφού, πατέρα τους! Χωρίς δάκρυα…είχαν στερέψει άλλωστε…! Δεν θα ξεχάσω όμως ΠΟΤΕ, μια από τις χαροκαμένες μαυροντυμένες μάνες, δίπλα μου, να κρατάει δυο φωτογραφίες νεαρών ένστολων στρατιωτών… Έσκυψα, και τη ρώτησα βαθύτατα…
ΠερισσότεραΔεν ξεχνώ
