Γιατί τον Πάπα φυλάσσουν Ελβετοί φρουροί;

Την 22 Ιανουαρίου του 1506 οι πρώτοι 150 Ελβετοί στρατιώτες φτάνουν στο Βατικανό για να αποτελέσουν τη φρουρά του Πάπα (ελβετική φρουρά). Η Παπική Ελβετική Φρουρά (γερμανικά: Päpstliche Schweizergarde, γαλλικά: Garde suisse pontificale, ιταλικά: Guardia Svizzera Pontificia, λατινικά: Pontificia Cohors Helvetica ή Cohors Pedestris Helvetiorum a Sacra Custodia Pontificis) αποτελεί εξαίρεση στις ελβετικές αποφάσεις του 1874 και 1927. Μια μικρή δύναμη διατηρείται από την Αγία Έδρα, η οποία είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια του Πάπα, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του στο Αποστολικό Παλάτι. Η Ελβετική Φρουρά χρησιμεύει ως ο de facto…

Περισσότερα

Τα μυστικά της κάλπης

Εκλογές, υποψήφιοι, ψηφοφόροι και… κουμπάροι. Γράφει ο Τάκης Κάμπρας Η Πηνελόπη Δέλτα περιγράφει για τις εκλογές του 1920, κατά τι οποίες ηττήθηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: κυρίες της υψηλής τάξης πανηγύριζαν έξαλλα, μέσα σε κλίμα έντονου ερωτισμού, μαζί με ανθρώπους που ούτε καν θα διανοούνταν να χαιρετήσουν τις καθημερινές. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, στο διήγημά του “Χαλασοχώρηδες” που καταγράφει τα ήθη των εκλογών της εποχής του, παρουσιάζει μία ιδιαίτερα φαύλη εικόνα, καθώς και την χρηματική κυρίως συναλλαγή μεταξύ ψηφοφόρου και κομματάρχη. Όταν κάποιος καταψήφιζε έναν υποψήφιο έριχνε ένα σφαιρίδιο στην πλευρά της…

Περισσότερα

Κωνσταντίνος Γεράκης

Κωνσταντίνος Γεράκης Ο Κωνσταντίνος Γεράκης ή Κοστάντζο Φαλκόνε ήταν χαρισματικός τυχοδιώκτης Ελληνικής καταγωγής, ο οποίος κατάφερε να διοριστεί πρωθυπουργός του Σιάμ την περίοδο 1683 – 1688. Ποιος ήταν ο Κεφαλλονίτης που ξεκίνησε άφραγκος από το νησί του για να καταλήξει πάμπλουτος και δοξασμένος πρωθυπουργός στην Αυλή του βασιλιά Ναράι; Η μυθιστορηματική βιογραφία του Κωνσταντίνου Γεράκη αναπλάθει το σκηνικό του 17ου αιώνα σε Ευρώπη και Ανατολή. Ο Κωνσταντίνος Γεράκης ή Κοστάντζο Φαλκόνε ήταν Έλληνας πρωθυπουργός του Σιάμ την περίοδο 1683 – 1688. Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1647 , ο πατέρας του…

Περισσότερα

ΜΗΤΡΑΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΡΑΦΟΣ

Θρακών Πολιτισμός Γιάννης Μητράκας* Είναι Θράξ Ο Άρχων Μαΐστωρ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, εκλεκτός Θρακιώτης ζωγράφος και αγιογράφος κ. Ιωάννης Μητράκας, αποτελεί σπουδαίο πολιτισμικό κεφάλαιο για τη Θράκη, για τη νεοελληνική τέχνη και για το Γένος μας. Το αποδεικνύει αυτό το έργο του.   Γράφει ο Τάκης Κάμπρας Δεκάχρονο παιδί αρρώστησε, έτσι βρέθηκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. Οι ασθενείς τον αντιμετώπιζαν ως το παιδί για τα θελήματα τους και όχι ως ασθενή. Για να ξεφύγει από τον ψυχολογικό λαβύρινθο κρυβόταν κάτω από την κουβέρτα του…

Περισσότερα

Oι μούμιες των επιδημιών ξυπνάνε

Γράφει ο CHRISTOPHE COUREAU ΑΥΤΗ είναι η πρόβλεψη δύο Γάλλων επιστημόνων που εξέδωσαν το 1995 μια εργασία με τον τίτλο «Οι επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία». Σήμερα η πρόβλεψη αυτή επαληθεύθηκε. Στα μέσα Μαρτίου 2003, περίπου τριάντα κρούσματα άτυπης πνευμονίας, που ονομάσθηκε έκτοτε οξύ Πνευμονικό Σύνδρομο, είχαν διαγνωσθεί στο γαλλικό νοσοκομείο του Ανόι στο Βιετνάμ, κυρίως μεταξύ του νοσηλευτικού προσωπικού. Μια επιδημιολογική έρευνα, που έγινε αμέσως επί τόπου, μας επέτρεψε να φθάσουμε ως την πηγή. Στις 26 Φεβρουαρίου ένας νοσηλευόμενος, που παρουσίαζε τα ίδια συμπτώματα και προερχόταν από την Κίνα, ταξίδεψε…

Περισσότερα

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Η τέταρτη σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ΄ το 1201 για την κατάληψη των Αγίων Τόπων που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι. Μέσα από διάφορες καταστάσεις και διεργασίες, η σταυροφορία παρέκκλινε του στόχου της και ολοκληρώθηκε το 1204 με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την προσωρινή κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα της μεσαιωνικής ιστορίας για το οποίο μέχρι σήμερα κατατίθενται έντονες απόψεις υποθέσεις και ερμηνείες από τους σπουδαιότερους βυζαντινολόγους και μεσαιωνολόγους, είναι η αναζήτηση των ευθυνών για αυτή τη δραματική της κατάληξη. (Τσιρπανλής 2008:21) Η…

Περισσότερα

ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ 1815-1848. ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ, ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.

Ό πρώιμος 19ος αιώνας σηματοδοτείται από την κατάρρευση της Γαλλικής Επανάστασης και το τέλος της Ναπολεόντειας κυριαρχίας στην Ευρώπη. Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1814, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις επανέφεραν το Παλαιό καθεστώς και επέβαλαν την αρχή της Νομιμότητας, μέσα από τις διαδικασίες του Συνεδρίου της Βιέννης. «Το συνέδριο της Βιέννης το 1815, επεδίωξε να σταματήσει τις αναταραχές που προκάλεσε η Επανάσταση και οι ναπολεόντειες κατακτήσεις. Ταυτόχρονα επικύρωσε ορισμένες συνοριακές τροποποιήσεις και κάποιες πολιτικές αλλαγές που είχαν επέλθει κατά την διάρκεια του προηγούμενου αιώνα». .(Jerzy W. Borejsza στο Αρβελέρ-Aymard 2003:207)…

Περισσότερα