Θρακών Πολιτισμός
Γιάννης Μητράκας*
Είναι Θράξ
Ο Άρχων Μαΐστωρ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, εκλεκτός Θρακιώτης ζωγράφος και αγιογράφος κ. Ιωάννης Μητράκας, αποτελεί σπουδαίο πολιτισμικό κεφάλαιο για τη Θράκη, για τη νεοελληνική τέχνη και για το Γένος μας. Το αποδεικνύει αυτό το έργο του.
Γράφει ο Τάκης Κάμπρας
Δεκάχρονο παιδί αρρώστησε, έτσι βρέθηκε για μεγάλα χρονικά
διαστήματα στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης. Οι ασθενείς τον αντιμετώπιζαν ως
το παιδί για τα θελήματα τους και όχι ως ασθενή. Για να ξεφύγει από τον
ψυχολογικό λαβύρινθο κρυβόταν κάτω από την κουβέρτα του κρεβατιού και εκεί
σκεπτόταν προβάλλοντας μύρια γιατί και ζωγραφίζοντας ακατάπαυστα στα πουλιά,
με ένα μολύβι δύο εκατοστών και για χαρτί το κάτω χαρτονάκι από τα πακέτα των
τσιγάρων. Βλέπετε στο διάβα της προσφυγιάς χαθήκαν τα πάντα, Έχια, βιάτα,
υπάρχοντα. Του έμεινε μόνο η υψηλή αρχοντική καταγωγή. Σπούδασε Πρόνοια,
τότε του δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσει την παιδική ζωή του : Τα πετούμενα
πουλιά ήταν συμβολικά. Ήθελε να φύγει να πετάξει ανεπιστρεπτί από το
νοσοκομείο. Ταυτόχρονα να φύγει να πετάξει, από το χωριό του να πάει να
σπουδάσει για να γίνει χρήσιμος στην κοινωνία όπως του έλεγε η αρχόντισσα μάνα
του Καλλιόπη των έξι παιδιών. Τέλος, η ηθελημένη απομόνωσή του από το
περιβάλλον του και η μοναξιά τον οδήγησαν να γίνει σκεπτόμενος και ταυτόχρονα
συνειδητοποιημένος, οι έμμονες ιδέες εμπλουτίζονταν συνεχώς με νέα γιατί και
αυτό φαίνεται και στην εργασία του αλλά και στη ζω γραφική θεματογραφία, που
είναι η ψυχή ενός κορυφαίου έργου τέχνης.
1967: Εργάστηκε ως κοινωνικός λειτουργός και διοικητικοοικονομικός
προϊστάμενος στη Διεύθυνση Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ Αλιβερίου Ευβοίας.
Επειδή οι διευθύνσεις δεν επέλυαν τα προβλήματα των λιγνιτωρύχων και υπήρχε
κίνδυνος θανατηφόρων ατυχημάτων, τα ζωγράφισε και μάλιστα έβαλε
φωτοστέφανο στους λιγνιτωρύχους και έγραφε αιχμηρά επιγράμματα. Όλα τα
προβλήματα λύονταν ως δια μαγείας και τότε συνειδητοποίησε τη μεγάλη
απεριόριστη δύναμη της Τέχνης. Το 1980 ήταν σε πλήρη επαγγελματική και
ζωγραφική ωριμότητα. Έγινε τότε το πρώτο παγκόσμιο συνέδριο Θρακών. Ο
σύμβουλος του συνεδρίου Καθηγητής Φαράντος έγραψε ένα μικρό βιβλίο για τον
Ορφέα το Θράκα προπάτορά του. Όταν το διάβασε είδε πως από όλους τους
συνθέτες και συγγραφείς που ανέφερε δεν ήταν κανένας Έλληνας, στεναχωρήθηκε
αφάνταστα και ορκίστηκε «δια βίου» να ασχολείται με το μεγάλο μύστη, αρχιερέα,
μουσουργό προπάτορα του Ορφέα.
1988: Στον εγκέφαλο του έβραζε πυρακτωμένη λάβα ο Ορφέας.
Ήταν άνοιξη κι αυτός σε κατάσταση αναστενάρη πήρε τα μολύβια του και άρχισε να
σχεδιάζει τη δόξα του Ορφέα που συμβόλιζε τη δόξα του γένους των Ελλήνων. Το
έργο με τη βοήθεια την άυλην αγίων αγγελικών δυνάμεων ήταν εξαιρετικό. Τότε
πρόσθεσε αριστερά την γέννα και πορεία των Ελλήνων και δεξιά την ανάσταση της
Ευρυδίκης από τον Ορφέα στη Χώρα του και πορεία του γένους. Το ενωμένο
τρίπτυχο σχημάτιζε την παγκόσμια συναυλία, αφαιρουμένου του Ορφέα γίνονταν
δισκοπότηρο μεταλαβιάς των αρχόντων μυστηρίων. Ενωμένα τα δύο ακριανά έργα
γίνονταν μήτρα γέννας όλου του κόσμου. Ενωμένα πλάτη πλάτη τα δύο ακριανά
γίνονταν μετέωρο ιδεών, σοφίας, πολιτισμού και αντιστρεφόμενο πάνω κάτω
γίνονταν ανθρωπόμορφο τέρας καταστροφής.
Το 1999 κέρδισε το διαγωνισμό του Οικ. Πατριαρχείου και ποίησε ένα ολόκληρο
κύκλο εικόνων επελέγησαν έξη ποιήθηκε η αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων Β-
- Από Χριστού για τον εορτασμό της απανταχού Ορθοδοξίας. Για τις
αγιογραφίες του αυτές ο Οικουμενικός Πατριάρχης του πρόσφερε το οφίκιον του
άρχοντα αγιογράφου.
1992: Συνταξιοδοτήθηκε, επανήλθε στην Αθήνα, ασχολήθηκε με τα κοινά, έγινε
έφορος του Τμήματος Ζωγραφικής του ΕΕΤΕ και ενίοτε έγινε μέλος αυτής και μέλος
του ΔΣ.
Το 2000 έγινε πρόεδρος του Θρακικού Κέντρου Εταιρείας Θρακών Μελετών με ένα
σημαντικό έργο, με τη συνεργασία όλου του ΔΣ και των μελών.
Ζωγράφισε τις τοιχογραφίες του ιερού ναού Απ. Παύλου στο Σαμπεζύ Γενεύης.
Αγιογράφησε δεκάδες εικόνες και ζωγράφισε αρκετές δεκάδες σειρών – κύκλων
Έργων με πολιτιστική θεματογραφία με κορυφαία τον Μέγα Αλέξανδρο –
κοσμοκράτορα. Την προσφορά ευχαριστιών των μουσών. Την Ευρώπη, τους σοφούς
Θράκες, την δέηση του Ορφέα και της Ευρυδίκης για τους ανθρώπους του
πολιτισμού κ. α τους βυζαντινούς αυτοκράτορες, χρόνος, μάνα κ.α
Έχει κάνει 100 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό Βυζαντινό Μουσείο.
Μουσείο της πόλεως έως των Αθηνών, Μουσείο Μπενάκη, Αρχαιολογικό Μουσείο
Θεσσαλονίκης, Βίλλα Μπιάνκα, Βαφοπούλειο κ. α. Δημοτικές Πινακοθήκες, Αθηνών,
Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Κομοτηνής, Ορεστιάδας, Διδυμότειχου, Σπάρτης,
Κύμης, Χαλκίδας κ. α. Νέα Υόρκη, Σόφια, Κωνσταντινούπολη, Γενεύη κ.ά.
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία: Υπ. Πολιτισμού ΔΕΗ, Οικ. Πατριαρχείου , Δ’ Σώμα
Στρατού, Δημοκρίτειο Πανεπ. Θράκης, Ζωγράφειος Σχολή Κων/πολης, Ιερά Μονή
Κύκου, Ορεστιάδα κ.ά.
Έγραψαν για το έργο του: Μ. Ανδρόνικος, Ο Αγιος Γέρων Χαλκηδόνος του Οικ.
Πατριαρχείου κ. κ. Αθανάσιος (ιστορικός Τέχνης) Σ. Λυδάκη , Γ. Φαράντος, Ν. Ζιας, Ι.
Κολοκοτρώνης, Ρ. Κοψίδης, Θ. Παπαγιάννης, Α. Σχοινά, Ρ. Ανούση, Ντ.
Αντωνακάτου, Vladimir, R. Borger, Vogo Milova, Ν και Ε Μουτσόπουλος, κ. α
Έργα του βρίσκονται στο Οικ. Πατριαρχείο, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Βυζ.
Μουσείο, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών, στο
Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Βαφοπούλειο Δημοτικής Πινακοθήκης
Αθηνών, Θες/νίκης, Χαλκίδας, Σπάρτης, Ορεστιάδας, Αλεξ/πολης, Κομοτηνή κ.ά.
Λευκό Οίκο, Γενεύη, Museum La cite of les mails Παρισίων, Εθνική Πινακοθήκη
Βουλγαρίας, Ιταλίας κ.ά.
* O Ιωάννης Μητράκας είναι ένας σεβαστός σε μεγάλο βαθμό , διακεκριμμένος Σύγχρονος Έλληνας ζωγράφος που βρίσκεται στην Αθήνα . Ο καλλιτέχνης αντλεί την έμπνευσή του από την Ορθόδοξη Χριστιανική τέχνη και το έντονα πνευματικό ύφος που φέρει .Ο Ιωάννης Μητράκας εγκαθιδρύει στη βυζαντινή τέχνη το αρχέτυπο για τα έργα του . Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του , η τέχνη της κοσμικής και θρησκευτικής επιρροής με την κλασική εικονογραφική ιστορία της ενέπνευσε τον καλλιτέχνη , που δένει με το ύφος του και την προσωπική στοχαστική προσέγγιση και που επιτρέπει στην τέχνη του να καταλήξει σε μια ουσιαστική και μοναδική ερμηνεία .
Κάθε ένα από τα έργα του είναι διαφορετικά όσον αφορά την ταυτότητα , την εκτέλεση και το σχεδιασμό, όλα όμως είναι γεμάτα από τις βαθύτερες ανθρώπινες αξίες και έχουν μελετηθεί λεπτομερώς , σε μια προσπάθεια να έρθουν στο προσκήνιο τα εσωτερικά χαρακτηριστικά των χαρακτήρων των έργων του .
Ο καλλιτέχνης έχει δεσμευτεί για την αριστεία και την επιδιώξη για την τελειότητα.
