3ο Επεισόδιο : «Αίγινα – Ναύπλιο» Όπως είχε αποφασίσει η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, επίσημη πρωτεύουσα του ελεύθερου ελληνικού κράτους, ήταν το Ναύπλιο. Ωστόσο, εξαιτίας εσωτερικών διενέξεων και συγκρούσεων, αποφασίσθηκε η μεταφορά της, προσωρινώς, στην Αίγινα. Από εκεί, κατά το χρονικό διάστημα Ιανουάριος 1828 μέχρι Οκτώβριος 1829, ο Καποδίστριας άσκησε την εξουσία, μετατρέποντάς την σε πολιτιστικό, μορφωτικό και οικονομικό κέντρο του νεοσύστατου κράτους. Ο Κυβερνήτης, βέβαια, καθοδηγούμενος και από τις εξαιρετικές περιστάσεις, άσκησε την εξουσία με τρόπο συγκεντρωτικό και ενδεχομένως αυταρχικό. Έτσι, την 1η Φεβρουαρίου 1828, με διάγγελμά του, τόνιζε ότι οι αρχές της Τροιζήνας είχαν καταστεί ανεφάρμοστες, ότι ο υπέρτατος νόμος στον οποίο όφειλαν να υπακούν οι Έλληνες ήταν η σωτηρία της πατρίδας, και ότι η Βουλή έπρεπε να αυτοδιαλυθεί… Ναύπλιο – Βουλευτικό Απέναντι από το νοτιοδυτικό άκρο της πλατείας Συντάγματος, στην πόλη του Ναυπλίου δεσπόζει διώροφο τέμενος μεγάλων διαστάσεων, χαρακτηριστικό της οθωμανικής αρχιτεκτονικής, με ογκώδη τρούλο και προσανατολισμό προς τη Μέκκα, το «Βουλευτικό». Σύμφωνα με τοπική παράδοση, κτίστηκε από τον Αγά Πασά και ως αρχιτέκτονάς του φέρεται ο Αντώνιος Ρηγόπουλος. Το 1822, μετά την απελευθέρωση της πόλης, παρέμενε σε κατάσταση εγκατάλειψης. Τον Ιούνιο του 1824 αποφασίστηκε η επισκευή του, προκειμένου να στεγαστεί εκεί η Βουλή του επαναστατημένου έθνους, βάσει σχεδίων του στρατιωτικού μηχανικού Θεόδωρου Βαλλιάνου. Τα εγκαίνια του Βουλευτικού, πραγματοποιήθηκαν στις 21 Σεπτεμβρίου 1825, λειτούργησε δε έως και την άνοιξη του 1826.
