Οι Απόκριες διαχρονικά αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για ξεφάντωμα και διασκέδαση.
Αν γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω, τότε που δεν υπήρχε τηλεόραση ή ραδιόφωνο, ο λαός ξεχύνονταν στους δρόμους και στις εξοχές για να διασκεδάσουν.
Ήταν επίσης και μια ευκαιρία να σατιρίσουν ότι συνέβαινε γύρω τους, κάτι που γινόταν . από τα χρόνια της εποχής του Όθωνα ακόμη, όπου τα μεγάλα γεγονότα κυριαρχούσαν στις μεταμφιέσεις.
Συνηθέστερες μεταμφιέσεις ήταν «οι Μακεδόνες», αφού η βόρεια Ελλάδα ήταν ακόμη σκλαβωμένη ή «το Αρχοντόπουλο που σκότωνε τον Κιουταχή».
Πολλοί ήταν εκείνοι που αναλάμβαναν – αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα – που έπαιρναν πρωτοβουλία και διοργάνωναν παρελάσεις με άρματα, χορούς μεταμφιεσμένων και ότι άλλο θα μπορούσε να συμβάλλει για μια γιορτινή ατμόσφαιρα.
Είχαν μάλιστα και ονόματα, όπως ο «Θεός του Καρναβαλιού» και ο «Ποιητής του Κάρρου».
Ο «Ποιητής του Κάρρου» ήταν ο Παναγιώτης Θεοδοσίου ο οποίος μετέτρεψε ένα μακρύ κάρο σε θεατρική σκηνή και έδινε παραστάσεις στους δρόμους των Αθηνών. Να σημειωθεί ότι ήταν τέτοια η ανταπόκριση του κόσμου που τις παρελάσεις παρακολουθούσαν οι κυβερνήσεις αλλά και η βασιλική οικογένεια
Η σημαντικότερη περίοδος για τις αθηναϊκές αποκριές ήταν η τριαντακονταετία 1887-1916.
Ο Ποιητής του Κάρου, ξεκινούσε τις αποκριάτικες παραστάσεις του με άκρως επίκαιρους στίχους:
«Άνοιξε το Τριώδιον δεν έχουμε παρά
κι η δόλια η κοιλίτσα μας παίζει τον ταμπουρά»!
Το 1901, ο Ποιητής του Κάρου μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες αφού η μασκαράτα του σατίριζε τη Βουλή των Ελλήνων.
Πάνω στο… άρμα του είχε κατασκευάσει έναν μπερντέ του Καραγκιόζη, τοποθετώντας την ταμπέλα «ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» και τραγουδώντας:
«Εφέτος είναι μακριά
η προσφιλής Αποκριά,
καί λέγουν πως θ’ αργήση,
αλλ’ ευτυχώς μετ’ ου πολύ
θ’ αρχίση πάλι η Βουλή
τόν κόσμο να γλεντήση.
Κι αν μασκαρεύωνται πολλοί
κι αφέντες καί κυράδες,
εγώ, θαρρώ, μέσ’ στη Βουλή
πως είναι… οι μασκαράδες!».
Και όπως έγραψε η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», ο αστυνόμος που βρισκόταν στην αρχή της παρέλασης των αρμάτων κατεδίωξε τον Θεοδοσίου λέγοντας:
– Ακούτ’ εκεί κατάστασις, τους παλιανθρώπους! Λαός Βουλή! Ενώ τους είπαν χίλιες φορές πως τα προσωπικά απαγορεύονται!
Ο χωροφύλακας είχε πάρει… προσωπικά το θέμα, συνέλαβε τον Θεοδοσίου και τον έκλεισε στο κρατητήριο με την κατηγορία ότι διακωμωδούσε τη Βουλή. Αφέθηκε δε ελεύθερος, την επομένη και αφού ξεσηκώθηκαν αντιδράσεις από το σύνολο σχεδόν του Τύπου. «Κατά την δικήν μας γνώμην δεν διακωμώδησε ο Θεοδοσίου την Βουλήν αλλά η Βουλή διακωμωδεί το άρμα του Θεοδοσίου», σχολίαζε το ΣΚΡΙΠ στην πρώτη του σελίδα…
Τέλη 19ου αιώνα, όταν ο δικομματισμός βρισκόταν στην ακμή του, με πρωταγωνιστές τον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, οι οποίοι εναλλάσσονταν στην εξουσία, δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώνονταν γύρω από την πλατεία Συντάγματος για να παρακολουθήσουν την παρέλαση των αρμάτων, ο Θεοδοσίου φόρτωσε στο κάρρο του μια ψαράδικη τράτα. Μέσα στη βάρκα βρισκόταν ο ίδιος και η παρέα του, όλοι ντυμένοι με ναυτικά ρούχα και τραβώντας κουπί τραγουδούσαν:
«Εγια μόλα – έγια λέσα
Όλοι είμαστε για μέσα»!
Το όνομα της βάρκας ήταν «ΕΛΛΑΣ» και εννοείται ότι όλοι οι… επιβάτες της αναπαρίσταναν τα πρόσωπα που κυριαρχούσαν στην πολιτειακή, στην πολιτική, στην κοινωνική και την οικονομική επικαιρότητα της εποχής. Το δε σκάφος, υπό τη διεύθυνση όλων εκείνων, πήγαινε κατευθείαν «μέσα», δηλαδή στο… Δρομοκαΐτειο Φρενοκομείο.
Ένα χρόνο αργότερα, απέδωσε την ωραιότερη σατιρική απεικόνιση της έντονης διαμάχης των δύο πολιτικών δημιούργώντας πάνω στο κάρο του μια τραμπάλα. Από τη μια μεριά ανέβαινε ο ίδιος, έχοντας στο στήθος μια ταμπέλα «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΗΛΙΓΙΑΝΝΗΣ» και από την άλλη ο μαύρος βοηθός του έχοντας την ταμπέλα «ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ»! Πότε πάνω ο ένας, πότε ο άλλος…
mikrosromios.gr
